HONG KONG – “Hong Kong yang kita tahu tidak mati sebenarnya sudah terkubur”. Itu penilaian Jennifer, 29.
Beliau berasal dari sebuah keluarga yang sederhana, bekerja keras dan graduan Sarjana daripada sebuah universiti berprestij di Hong Kong.
Beliau mengambil pengajian politik kerana berhasrat untuk menyumbang kepada masyarakat – namun semakin tidak percaya bandar raya itu mempunyai masa depan.
Jennifer adalah salah seorang warga Hong Kong yang berbakat, muda tetapi tidak gembira.
Menurut satu kajian, anak-anak muda Hong Kong tidak gembira sejak satu dekad dan yang paling mungkin, semua kumpulan umur bersetuju dengan kenyataan “hidup adalah benar-benar bernilai hidup”.
Sebanyak 60 peratus yang berumur 18 hingga 29 tahun mahu berhijrah.
Jika golongan muda Hong Kong tidak berpuas hati, ia mungkin kerana keadaan luar biasa di wilayah itu.
Secara teknikalnya, sebagai salah satu daripada wilayah terkaya di Asia, tetapi Hong Kong mempunyai salah satu jurang kekayaan paling teruk.
Hong Kong bebas bersuara tetapi tidak mempunyai hak dalam pilihan raya demokratik – bermakna mereka boleh bersuara tentang rasa tidak puas hati tetapi tidak ada hak dalam melakukan perubahan politik.
“Persekitaran sosial tidak menggambarkan masa depan bagi anak muda,” kata pensyarah sosiologi Universiti Hong Kong.
Katanya, golongan muda mungkin merasakan bahawa hak mengundi secara bebas tidak akan berlaku dan mereka tidak tahu apa yang akan berlaku selepas tahun 2047 – termasuk dalam kerjaya mereka sendiri dan kemampuan dalam perumahan.
Hong Kong sering adalah wilayah yang mempunyai rumah mampu milik yang paling sedikit di dunia – dan ini “memberi kesan kepada perancangan keluarga anak-anak muda dan pilihan mereka kerjaya masa depan,” kata Dr Wong.
Selain itu, Hong Kong merupakan salah satu daripada wilayah-wilayah paling padat dengan penduduk di dunia.
Jennifer membesar di sebuah kawasan awam dengan ibu bapa dan abangnya – tetapi berkata, selepas abangnya berkahwin, kediaman dengan dua bilik tidur yang kecil menjadi sangat sempit.
“Selama hampir setahun, saya terpaksa tidur di atas sofa di ruang tamu,” katanya.
Tidak mempunyai bilik bermakna Jennifer bergelut untuk tidur dengan betul selepas sehari yang panjang di tempat kerja, terutamanya selepas abangnya dan isterinya melahirkan anak pertama mereka.
Generasi tua selalunya berhujah bahawa kerja keras akan diberi ganjaran dengan kejayaan, tetapi ramai orang muda merasakan ia tidak lagi benar.
“Kami bekerja keras, tetapi tiada apa-apa,” kata Jennifer. – MalaysiaGazette
